Sie befinden Sich nicht im Netzwerk der Universität Paderborn. Der Zugriff auf elektronische Ressourcen ist gegebenenfalls nur via VPN oder Shibboleth (DFN-AAI) möglich. mehr Informationen...
Secondary dispersal of seeds by the Magpie Pica pica L. in agricultural landscape
Ist Teil von
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio C. Biologia, 2012-01, Vol.67 (1), p.12-25
Ort / Verlag
Lublin: Versita
Erscheinungsjahr
2012
Quelle
EZB Electronic Journals Library
Beschreibungen/Notizen
The aim of the study was to broaden the knowledge about the role played by the Magpie (Pica pica L.) in the secondary dispersal of seeds with help of nest material, which takes place in the agricultural landscape with the distinct dominance of arable fields. We also tried to assess which plant life-history traits can be helpful in the dispersal mediated by the Magpie. Six nests were collected after the breeding season; the mud (soil) layer was separated from the nests and the seed pool present there was studied with the use of the seedling emergence method. The number of seedlings detected in the study nests varied between 23 and 126 per 1000 g of soil dry weight, the total number of recorded taxa was 41 (the number of species in subsequent nests varied between 10 and 24). All recorded species can be divided into four ecological groups, which point to the source of the nest material: weeds, ruderal species, species connected with field roads, and grassland and meadow species. Among them, weeds are the best represented group. We think that the secondary dispersal by the Magpie is most beneficial for weeds with no adaptation for dispersal, with a persistent seed bank and a low seed weight.
Celem badań było rozszerzenie wiedzy na temat znaczenia sroki Pica pica L. we wtórnym rozprzestrzenianiu się nasion wraz z materiałem gniazdowym w rolniczym krajobrazie Wyżyny Lubelskiej. Podjęłyśmy również próbę oceny, które z cech historii życiowej roślin mogą być pomocne w efektywnej dyspersji z udziałem sroki. Zasoby nasion zgromadzone w warstwie gleby gniazd oceniłyśmy za pomocą metody wschodu siewek. Stwierdziłyśmy obecność 41 taksonów, łącznie we wszystkich gniazdach; liczba siewek w pojedynczym gnieździe była zróżnicowana: od 23 do 126 na 1000 g suchej masy gleby. Wszystkie stwierdzone taksony zostały zaklasyfikowane do 4 grup ekologicznych, są to: chwasty upraw, gatunki ruderalne, gatunki zbiorowisk dywanowych oraz gatunki charakterystyczne dla łąk i muraw. Stwierdziłyśmy, że największymi beneficjentami wtórnego przenoszenia diaspor z udziałem sroki są chwasty o lekkich i trwałych nasionach, pozbawionych jakichkolwiek adaptacji do dyspersji.