Sie befinden Sich nicht im Netzwerk der Universität Paderborn. Der Zugriff auf elektronische Ressourcen ist gegebenenfalls nur via VPN oder Shibboleth (DFN-AAI) möglich. mehr Informationen...
Między OP-em, EPI i Fluxusem. „The Flicker” Tony’ego Conrada jako przykład artystycznej strategii symulacji działania substancji psychoaktywnych
Ist Teil von
Kwartalnik filmowy, 2016-06 (93-94), p.253-268
Ort / Verlag
Warsaw: Institute of Art, Polish Academy of Sciences
Erscheinungsjahr
2016
Link zum Volltext
Quelle
Alma/SFX Local Collection
Beschreibungen/Notizen
Tekst dotyczy filmu The Flicker (1966), kinematograficznego debiutu zmarłego niedawno Tony’ego Conrada – wybitnego muzyka, odważnego reżysera, głównej postaci nowojorskiego undergroundu lat 60. Autor przedstawia kluczowy film amerykańskiej awangardy lat 60. na szerokim tle kultury epoki: od ówczesnych zjawisk w sztukach wizualnych, przez wątki amerykańskiej kultury masowej, po tendencje nowojorskiej sceny muzyki eksperymentalnej. Szeroka panorama kulturowych zjawisk układa się estetykę nowego, bezpośredniego oddziaływania dzieła sztuki na odbiorcę, oddziaływania, dla którego modelem staje się działanie substancji psychoaktywnych. Estetyka ta rodzi się pomiędzy koncepcjami Johna Cage’a, Norberta Weinera oraz Williama Burroughsa. Autor w końcowej części tekstu zestawia The Flicker z innymi filmami eksperymentalnymi z tego okresu, kładąc nacisk na te powstające w środowisku Fluxusu.